Het oogsten van het wijnsap is weer begonnen! Dat merk je aan de verschillende Foir du Vins (wijn beurzen) die weer aan de gang zijn in de verschillende supermarkten en waar dan ook niet. De wijnen uit 2009 zijn nu mooi op dronk. Van de smilies toch maar eens een Guide Hachette des Vins gekocht. Dat is zo’n beetje de wijn-bijbel hier. Als je niet in dat boekje van 1400 bladzijden genoemd wordt besta je niet. Dat is natuurlijk een beetje overdreven, hoewel. Een vermelding verzekert je wel van een stijgende omzet. Vreemd genoeg wordt het Domaine Farigoules van de Côte du Lubéron, onze tafelwijn, niet vermeld. Nou ja er zijn betere wijnen. Nu blinken noch de Franse sites, noch andere informatie bronnen, d’orgine Française, uit in het vindbaar maken van feiten. Deze gids is geen uitzondering. Na driftig gespit in het boekske vond ik eindelijk de Luberon wijnen. Niet via de normale index voor wijnnamen, niet die via die van producenten, nee via de Appelations index. Een fransje zou zeggen: logisch toch? Maar volgens mij zijn indexen gemaakt om mensen die iets niet kunnen vinden de weg te wijzen. Afijn, het blijft een voortdurende strijd tussen mij en de Franse manier van denken hoe te bewegwijzeren in de informatieovervloed.
Zoals gezegd is Côte du Lubéron niet alleen onze tafelwijn maar ook privé de meest gedronken wijn. Wel wat hoog in alcohol: 14.5%. Maar zeer fruitig en geen chateau migraine. De wijnen uit de Luberon zijn een mengsel van voornamelijk twee druiven: Shiraz (60-80%) en Grenache (10-20%). Daar komen soms dan nog een paar procent van wat smaakmakers als Mourvèdre, Carigna, en Cinsault bij. Die laatste ken ik van horen drinken. De Luberon wijnen in de gids starten zo met 5E de fles, een stevige prijs voor een niet bijzondere wijn. We zijn vast van plan om eens naar die streek te gaan en eens flink in te schenken.
We naderen de definitieve opstelling van de installatie.Oude autobanden dienen als een soort bekisting, wat grind, tout venant, en ijzer erin tegen het scheuren, goed aan laten stampen door BP. Deed ie eerst weer als een watje totdat ik met mijn hoofd begon te schudden. Wat! Zegt ie. Aanstampen riep ik, niet aanvegen of er overheen aaien. Daarna ging het goed. Hij begreep natuurlijk totaal niet waarom. Heb hem dat maar uitgelegd. Autobanden vond ie ook maar vreemd. Afijn, alles nog een keer gecontroleerd op vlak en waterpas zijn. Het was OK. Na een paar dagen was het beton hard genoeg om de nieuwe elementen erop te plaatsen. Dat ging stukken beter dan met de eerste vier elementen. Stukken beter? De handel staat beter in een lijn, én waterpas. Afijn het zware werk is gedaan. Vandaag de buizen ingebracht, verrek die moet je niet in het zonlicht leggen als je er nog contactpasta op moet smeren. Bijna de blaren op mijn vingers! Nadat de nieuwe elementen in elkaar zaten, zijn de slangen omgehangen en ging de pomp weer aan. Verrek zeg! De twee nieuwe elementen doen het een stuk beter dan alle andere bij elkaar! Waar zou dat nu weer aan liggen? De hoek? Of omdat de buizen er toch niet goed inzitten of zo? Morgen de handel maar eens goed schoonmaken en van de twee oudere installaties de buizen maar eens goed aandrukken. Wellicht dat dat helpt. Zodra de resterende onderstellen er zijn gaan die elementen toch weer uit elkaar en kunnen we eens nauwkeurig kijken wat er mee aan de hand is.
Plaats een reactie