Archief | atelier RSS feed for this section

JIT

11 dec

Waz dat? JIT is Just in Time Delivery. Een manier om voorraden tot een minimum te beperken zodat er precies op tijd het nodige geleverd zal worden. Althans als het systeem goed wordt toegepast. En daar gaat ie weer….
En je mag eigenlijk niet anders verwachten dat dat in LDF niet echt het geval is. Je grijpt erg vaak mis en hobbel je gedwongen van winkel naar winkel. Of heb je veel te veel leveranciers om je boodschappenlijstje af te werken.

Als het goed ging zou er ook geen stukkie aan besteed worden toch?

Wat overkomt deze bricoleur de dimanche (brakke knutselaar) nu weer?

WINTER ATELIER
Per deel van het project worden spullen ingekocht. Dat betekent dat per aktiviteit van een project en soms slechts per onderdeel ervan dingen inkopen gedaan wordt. Dat heeft te maken wat er maximaal in het autootje past, het gewicht of de verwerkingssnelheid van de spullen. Maak ook onderscheid in gèbruik en vérbruik spullen. Gebruik is bijvoorbeeld isolatie en verbruik zijn schroeven, nieten, lijm en mousse, ducttape enz enz. De laatste soort koop ik altijd ruimhartig in en er is altijd wel plek voor in de knar.
Aan het winter atelier wordt hard gewerkt. De bouw ervan begon bij de muur aan de balkonkant incluis een WC, en dan met de klok mee wordt muur voor muur neergezet tot op plafond hoogte (3 meter)  Nu ging dat sneller dan voorzien en was er donderdag geen isolatie meer om muur drie af te maken. Dacht ik de jacht op dat spul te combineren met een bezoekje aan de belastingdienst. Ben je zomaar weer 6 chekkies verder. Zo gedaan.

BigMat had het begeerde spul niet en gaf bij het halen van mijn bestelling van hout ook al aan geen steenwol meer te hebben. Wel glaswol, maar ja dat goedje is niet erg populair bij klussers, daar blijven ze dan ook vet mee zitten denk ik. Een deurtje verder maar, weer. ComaFranc in Vesoul heeft plenty van dat spul had ik een paar weken geleden gezien, pallets vol. Dus een beetje gassen en 33 km verderop vraag ik om laine de bois. 140 mm dik aub. Nee dat is niet meer op voorraad klonk het zonder aarzeling. Nu moet je de fransjes niet meteen op hun woord nemen en stond ik al rap aan het tafeltje van de voorraad pipo. Die keek ff in zijn compu maar nee het was er echt niet meer. En op dat moment had ik niet de brutaliteit om ff op de plaats te gaan kijken. Meestal klopt er namelijk geen bal van die voorraad systemen. Maarja twee keer negatief is toch wel redelijk zeker dat’t spul er niet is. Waarom de confrontatie aangaan, niet? Dit keer dan.

De voorraad pipo was me zeer terwille, belde met een collega, njet, nietz. Wanneer komt het goedje weer? Nou niet voor volgend jaar. Huh? En zeker niet nu we aan het inventariseren gaan. Voor januari wordt er zowieso niets meer besteld. Vroeg ik: waar wordt het spul gekocht/gedistribueerd, dan haal ik het zelf wel op. Na een lichte aarzeling opende hij de map en kwam met een adres in Freiburg in good old germany aanzetten. Oempf das 200 km verder, dat wordt me te gek. Als ik het nu zou bestellen hoe lang duurt het dan? Oh dat kan pas in januari en daarna duurt het nog 12 tot 13 weken. Even keek ik hem aan alsof ie helemaal geschift was! Zijn die gasten nu echt van de spreekwoordelijke pot gerukt?  Zitten ze zonder dat,  blijkbaar populaire spul, voor meer dan 3 maanden. Niet te gelóven. Zeker, cement, hout etc is normaal altijd op voorraad. Maar opvallend is het gewoon dat er enorme gaten vallen in het assortiment, zowel bij de Bricomarché, BigMat als ComaFranc. Dat kan geen toeval meer zijn. Ikke vragen natuurlijk. Ben niet nieuwschierig maar wil wel alles weten. Wat blijkt, in verband met einde jaarstellingen – inventarisatie – leveringsketens die tijdens deze periode plat gaan, bouwers die er mee ophouden en geen bestellingen doen etc etc. Wordt er voor de maand december eigenlijk niets bijbesteld. Op mijn opmerking van dan zullen de verkopen in januari wel heel erg magertjes zijn als dat bestellen zo lang duurt, wordt schokschouderend gereageerd. Mager dus. OK een hamer of schroeven zijn altijd wel te krijgen. Maar die basis zaken als hout, isolatie etc is toch wel vreemd om dat bijna twee maanden maar erg beperkt in voorraad te hebben.

Terug naar dat JIT. Door de japjes bedacht, met als doel winst te vergroten. Wat je niet op voorraad hebt kost je ook niets. Dus bestel je precies wat je gedurende een bestelcyclus nodig hebt. Klinkt heel aannemelijk en meestal gaat dat prima. Ook hier in LDF. BEHALVE in de maanden augustus en december. Dan gaat het systeem onderuit en kun je bijna niets krijgen en bestellen, dat ijlt meestal een maand na. Nee ze nemen ook geen bestellingen op. Ook zo’n zwak punt hier. Vooruit plannen is er niet bij. Kun je die open deur weer intrappen: geen wonder dat het hier een struikelende ekonomie geeft. Maar dat is niet gentile (aardig) Maar om nu 4 van de 12 maanden magere business te hebben door een falend voorraad systeem is toch van de zotte. Stelt de hele ekonomie zich op in, hoor je dan. Niets aan de hand dus. Tsjaaaa….droomt u lekker verder.

Lees ik via Wiki ff na hoe dat dan werkt. Voorraadbeheer, altijd interesse in gehouden sinds mijn tijd bij Polaroid in Enschede. Inderdaad JIT strekt zich uit over een cyclus van 13 weken. Toevallig toch. Komen factoren bij als bestelgrootte, levertijd, omzet etc etc. Tsja en dan faalt het systeem als je twee keer in het jaar in de hik gaat en klanten misgrijpen. Gebeurd bij bijna alle grootwinkelketens, en grijp je overal mis. Waardoor ze zich weer de luxe kunnen permiteren hun schouders op te halen: c’est la vie. Maar in mijn ogen vertaal ik dat in: dat ze volkomen schijt aan hun klanten hebben. Die komen toch wel terug. En door dit brakke gesyndicaliseerde systeem is dat ook nog zo. Zelf bevestigend is dat het?

BRICO
Kom ik vanochtend, zaterdag = inkoop dag, bij Brico Depot in Epinal: you’re my only hope Obi wan Kanobi… Als hier geen isolatie was moesten de laatste twee wanden zonder isolatie gesloten worden om laat in de winter weer open te moeten voor het isoleren ervan. Zonde van de verwarming en de inspanning.
Tot mijn blijde verbijstering stonden er 3 van die pallets te pronken. Vol met dat begeerlijke  spul. Rap rap 6 pakketjes voor de auto gezet. Whoehoe! Hoe krijg ik dat erin. Grote pakken van 60 x 60 x 120. De eerste paar hop erin, ging prima. Toen dacht ik, laadruimte van de bak is 120 hoog, is 120 breed en 204 lang, zoiets dus, gaat niet echt goedkomen zo. Rechtop zetten maar. Waarom weet ik niet, meer een gevoel. En de six-pack paste er precies in op die manier. Het laatste pak ging erin met donder en geweld met mijn volle gewicht, als een chinese puzzel! Nu heb ik wel meer staaltjes van inpakken gehad maar dit was toch wel ’t betere precisie werk. Bleef er nog een richeltje over voor wat kabel en ander klein grut. Wat een kar, geweldig. Maar ja op een ochtendje geef je wel weer 600 euries uit. Een boel geld.

Telegraaf

16 nov

Vanavond zijn een journalist en een projectontwikkelaar langsgeweest voor een interview voor de Telegraaf. Dat zou om half vier gaan gebeuren, maar het was al behoorlijk aan de late kant toen ze dat verplaatsten. Afijn tegen 7-nen kwamen ze naar binnen stiefelen. Tsja en dan sta je al te koken voor de gast, dus af en toe in de pan roeren tijdens het gesprek was onvermijdelijk.
Die projectontwikkelaar had banden met het VVV in Luxeuil les Bains en had gemerkt dat de Haute Saône nu niet echt op het netvlies van de gemiddelde NL-er zit. Daar wilde hij wat aan gaan doen en zocht daarom naar NL-ers die hier wonen en werken. De VVV had wat url’s afgegeven, zo ook die van Dries: allegresse.eu en kwam via de daarop geplaatste link bij ons uit.
Heb in het kort uit de doeken kunnen doen hoe we hier het project opgezet hebben en uitvoeren. Ze waren ook nieuwschierig hoe die klantenwerving via het internet ging en wat voor soort klanten we nu kregen. Dat uit de doeken gedaan. Maar ze hadden eigenlijk weinig tijd omdat ze vreselijk achter liepen op hun schema. Erg uitgebreid kleppen kon dus niet. Ook jammer dat het al donker was want het huis konden ze dan niet meer echt zien. Maar goed een alinea is het wel weer waard. Toch gratis publiciteit maar weer. Fotootje achter het fornuis en hoppa dat ook weer geklaard.  Ergens in januari schijnt het in de krant te komen.

Onze gast moest ik tot twee keer toe vragen nog even te wachten. Later legde ik haar uit wat er aan de hand was, en daar had ze alle begrip voor. Uiteindelijk kwam dat de pasta ook niet echt ten goede. Die kleefde natuurlijk ietwat bij het opdienen. Een onbekend soort brood erbij: Sinesse. Wie weet wat dat nu weer is mag het zeggen. Maar het smaakte prima, bijna echt brood. Alle broodjes hebben hier een eigen naam. Niet zo als donker bruin, volkoren, tarwebrood, nee een naam. Zoals Sinesse, Miche, Brioche, Baguette Farinée, en ga zo maar door. Dat klinkt toch alweer veel poetischer in mijn oren. De prut ging er toch nog goed in en we maakten een afspraak voor het eten morgen.

MARSKRAMER
Vanmiddag werd ik weer eens overvallen door een straat koopman. Eentje die wat ‘waar’ achter in zijn auto heeft gemikt en dat huis aan huis probeert te slijten. Maar om nu 300 euries voor een koffer met gereedschap uit te geven, neuh dat is wel erg veel geld. Toen ie die koffer open deed flikkerde de helft op straat. Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Bij het terugstoppen zag je overduidelijk dat ie niet wist wat zijn handel eigenlijk was. Dopsleutels duidelijk in een verkeerd gat in de houder proberen te  prutsen, andere stukjes die dan niet in een gaatje paste etc. Ik stond ernaar en gaapte van verbazing. Kijk wees ie op het etiket, echt origineel duits gereedschap, normaal 600 euries, van mij krijgt u dat voor 300. Op mijn vraag of het niet van de vrachtwagen was gevallen (déscendé d’un camion heet dat in mooi frans), werd met verontwaardiging gereageerd. Nee, maar het is goed dat u dat vraagt, we moeten daar eerlijk over zijn. En dan, na enige aarzeling, gaan ze altijd vragen wat ik daar dan voor over zou hebben. Kijk daar trappen we natuurlijk never nooit in, want dan zit je er nog aan vast ook. Nee zei ik we hebben al het gereedschap dat nodig is. Toch voorzichtig blijven.
Aan zijn accent te horen was dit een Roma, dat zijn zeer aggressieve verkopers meestal, die als ze de deal niet kunnen sluiten nogal grof uit de hoek komen. Deze was ook niet erg gelukkig. Liet me nog wat pannen zien, wel met geklonken stelen en hengsels, maar niet de goede vorm. En ook ditmaal: we hebben alle pannen die we nodig hebben. Wilde hij nog aan de messen beginnen maar daar had ik al geen trek meer in, we moesten aan het werk. Het wordt al vroeg donker, vooral bij het sombere weer van vandaag. Na enige moeite ging hij weer op weg, naar een volgend slachtoffer. Maar wie koopt er nu in vredesnaam gereedschap aan de kant van de weg, helemaal al niet van zo’n marskramer. Volgens BP trapten hier best wel mensen in. Nou die zijn dan niet goed bij hun hoofd. Als je alleen al denkt aan garantie en zo. En misschien is die shit wel gestolen, weet jij veel!

MAZZEL
Maar goed de journalist zou zo komen en ik wilde nog wel ff wandplaten halen bij BigMat. Als een speer naar BigMat. Want dan kunnen die door BP uitgeladen worden, en er ook tegenaan deze week. BP “huurt” een deel van een van de stallen om zijn spullen op te kunnen bergen, daarvoor levert hij weer arbeid, elke maand heeft ie dan een dag of twee werk. Daarom ben ik nu materialen aan het inslaan, kan ie ook mooi helpen bij het sjouwen.
Zo ook een pallet platen, die zijn loeizwaar. Pakketten isolatie die gewoon door hun grootte onhandelbaar zijn moet je ook al bijna met zijn tweeen sjouwen. Nu nog een bos demi-chevrons, planken en dan kan het bouwen beginnen.
Uitgerekend hoeveel platen er nodig waren, dat was dan bijna een pallet vol. Op de bon kwam een opvallend laag bedrag te staan. BigMat berekende voor een plaat iets meer dan 5 euries, en daar gaat ntabene nog een korting vanaf. Die vergat de kassa-madam er af te halen. Dus schreef de voorraadman op de achterkant van de rekening een tegoed voor 30 euries. Kijk dat zijn nog eens kortingen. Het plastic van vanochtend was ook al veel goedkoper dan de Brico en nog beter ook. Inclusief de korting kwam een plaat dan op nog geen 4 euries per stuk en zijn toch 90 x 207 cm groot. Hebben ze zich nu weer verpield of hoe zit dat. Ik zeg niets, weet niets, en denk niets. Maar volgens mij hebben ze opnieuw weer 1 plaat voor 1 m2 aangezien, want anders klopt dit niet. Nou ja, weer eens mazzel, toch? Net als vorige keer dat ze het aantal rollen isolatie voor de m2 aanzagen en 5 rollen a 40 euries voor een totaal van 30 euries meegaven. Ik zei niets, wist niets, en dacht niets. Hun probleem vind ik. Maar als je ziet welke kortingen ik de laatste tijd krijg dan vraag je je af of je de laatste 2 jaar niet enorm genept bent. Nu ja prima zo toch?

GEREEDSCHAP
Vanmiddag ook een nieuwe compressor gekocht. De buren hadden het drukverdeel blok naar de filistijnen geholpen en was de schroefdraad voor de snelkoppeling, en de koppeling zelf naar zijn klote. Een nieuw blok kost bijna hetzelfde als een nieuwe compressor, en dan is je keuze snel gemaakt. OK kun je het gat gaan uitruimen, nieuwe schroefdraad erin tappen en verloop nippel en klaar is uw ding weer. Prijs van tapijzer 30 euries, fitting 5. Een tapijzer wat je nooit meer gebruikt, en eigenlijk geen garantie dat het goed lukt. Dacht nog ff over staalpasta waar ze ook cilinders en zo mee kunnen repareren, maar dat was weer 12E extra. Liever iets nieuws dus dan weet je zeker dat’t werkt. En de buren maar onschuldig kijken, toen ik vroeg of er problemen waren geweest met de slangaansluiting. Die krijgen dus never nooit meer iets van mij te leen.

ONTWERP
Het ontwerp voor het winter atelier is in grote lijnen klaar. Voor de details, hoe het een en ander aan elkaar te fietsen, daar heb ik dan nog een paar dagen voor. Die isolatie is 14 cm dik, dat wordt een behoorlijke afstand van de muur. Dat kan ik oplossen door brede planken als afstanhouders te gebruiken, krijg je een soort kastje om de pakketten isolatie heen. Want je moet wel in gedachten houden dat de isolatieplaten in de tijd toch inzakken. Daarom zorg je voor zoveel mogelijk steun. En ‘prikkers’ om door de isolatie heen te steken en de muur in te boren kennen ze hier niet. Zou iets met stalen pinnen kunnen doen, maar ja dan krijg je ook weer koude bruggen. Afijn denkwerk genoeg dus nog.