Het aantal nieuwe recepten breidt zich uit. Het nieuwste experiment is een soort van Beef Wellington. Vlees in een deegjasje, maar dan anders.
BEEF WELLINGTON
OK, deze is wat bewerkelijker dan mijn normale recepten. En het is ook een beetje geklieder. Moeilijk? Totaal niet. Het vraagt gewoon iets meer tijd.
- Je begint met een soort van marmelade te maken van twee geschilde kleine sinaasappels, snuifje nootmuskaat, 6 volle eetllepels rietsuiker, 150cc water. Inkoken op hoog vuur, goed roeren, totdat het sap nog net van de pollepel afdruipt. Als de zaak te dik wordt, gewoon en beetje water toevoegen. Vuur uit.
- Snij nu een varkenshaasje (250gr = 2 pers.) aan gort, zodat het eigenlijk een soort bieflap wordt. Bak die aan met peper, zout, grof gesneden knoflook. Je kunt ook kip filet nemen.
- Rol een rechthoekig stuk pie deeg uit, leg in het midden twee schijven van de versuikerde sinaasappel, daar bovenop het voor-gebraden vlees, en dan nog eens twee schijven sinaasappel er boven op. Dan vouw je daar het jasje van deeg omheen. Afwerken met wat eigeel of sap van de marmelade en/of wat melk.
- Drie kwartier (max) in de oven bij 175°C of totdat het pakketje lichtbruin is.
Eigenlijk heel eenvoudig te maken. Het pie deeg kun je kant en klaar kopen. Ik maakte het zelf van boter, meel, zout, en een beetje water. Dat is het leuke van dit soort experimenten, je maakt alles zelf van de basis ingrediënten. Weet je tenminste zeker wat er inzit, geen verrassingen dus. Later, als je zoiets in productie neemt, kun je altijd nog naar kant en klare producten gaan uitkijken. En die zijn uiteraard ruim voorhanden.
Bij het uitserveren leg je er nog wat marmelade bovenop en klaar. Gewoon een plaatje.
 |
| Beef Wellington à la Le Mouton Qui Rit |
De hele keuken ruikt heel ouderwets naar marmelade, bijna kerst. Classic FM via het internet reutelt kerstmuziek. Een oer ouderwetse sfeer zo. Glaasje Bordeaux supérieur erbij, en het lijkt wel feest! Overigens dat jaar 2009 lijkt voor wijnen een uitstekend jaar geweest te zijn.
Opengesneden ziet het verhaal er van binnen zo uit.
 |
| “Beef Wellington” open |
- Pie deeg: zie deeg voor hartige taart in aller hande kookboeken. Of haal gewoon bij de supermarkt op de hoek een pakje diepvries. Pas het oppervlakte voor je “enveloppe” aan naar de grootte van het vlees.
- Marmelade, bij voorkeur niet uit een potje. Daar zit van alles in, ook citroenzuur, en dat laatste wil je absoluut niet hebben. De truc is juist dat de oplossing een heel klein beetje gekarameliseerd is, dat geeft een pittiger smaak, en past ook beter bij het vlees.
- Reken op ongeveer 150 gram ongebakken vlees pp, dat zou je minder kunnen maken, afhankelijk van je honger of portemonnee. Samen met het deeg ligt dit gerecht best wel zwaar op de maag.
- Bij gebruik van kip zou je rekening met de hoeveelheid toegevoegde schijfjes marmelade kunnen houden omdat de sinaasappelsmaak anders al snel meer dan nodig overheerst. Kalkoen lijkt ook een goede oplossing, dat vlees is iets minder mals dan kip.
 |
| Gelakte kip V2 |
De smaak van de appelstroop is ook bij deze V2 versie niet door en door in het vlees getrokken. Wellicht moet je het vlees in een wat diepere braadslee of ovenschaal bakken zodat het uitgelekte vocht, dat natuurlijk van de appelstroop verzadigd is, er ook nog in kan trekken. Een V3 gaat zeker op stapel gezet worden. Totdat het verhaal perfect is.
updated 20111212
lmqr 